Bilinen kesin bir şey var ki, Siyasetin, kurumların, kısaca toplumun önde gelen kişileri toplumun
idolü konumundadır. Dolayısıyla bir siyasetçinin; duruşu, yürüyüşü, konuşma dili, giyimi-kuşamı toplumun
büyük çoğunluna rehberlik eder. Özellikle gençliğin geleceğe doğru gidişatını belirlemesinde önemli bir yer
işgal eder.
Düşünüyorum da, ilkokulu dışarıdan bitirmiş, Çorum’un dağ köyünde yaşamış, günde 7-8 saat kitap
okumuş rahmetli babacığım ne kadar büyük bir insanmış! Çocukları olarak bizler İlkokula giderken derdi ki;
‘’bak oğlum yüzüne bakan biri senin kimin oğlu olduğunu bilir! Önemli olan bu değil, önemli olan;
arkandan bakan birinin sana falancanın oğlu’’ dedirtmektir… Ortaokula, liseye giderken; ‘’ Arkanızdan
bakan birinin; bu ortaokul öğrencisi, bu lise öğrencisi’’ dedirtmektir önemli olan.. Üniversiteye giderken;
‘’oğlum ben birisi ile bir tartışma içerisinde olursam, ve benim haksız olduğumu biliyorsan, incitmeden
babacığım sen haksızsın diyebilmelisin, aksi takdirde ‘’O diploma’’ kağıt parçasıdır.’’ Demiştir.
Bu günkü siyaset ortamına bakınca ve babacığımın öğütleri ile karşılaştırınca; insanın siyasetten
uzaklaşmaması, Memleketim adına siyaset kurumundan bir fayda beklemesi mümkün değildir. Siyasetçiler
toplumun yöneticileridir, yönetici adaylarıdır, toplumun önderleridir, örnekleridir. Öyle de olması
gerekmektedir.
Toplumdan 3 tane fazla oymak için, rakibini kötülemek için, kocaman kocaman adamlar birbirlerine
karşı, ‘’şerefsiz, aşağılık, çukur, edepsiz, hırsız, yalancı, terörist, zillet, illet vs…’’ gibi ifadeler ile karşılık
vermeleri, bir dediklerinin bir dediklerini tutmaması, milletin gözüne baka baka aşikar olarak yalan
konuşmaları, ne kadar üzücü! Uluslar arası camiada Türk Milletini ne kadar küçük düşürücü duruma
düşürdüklerini hiç mi akıl edinmezler? Yahu, toplumun önünde projeleriniz ile yarışsanız, rakibinizi
projeleriniz ile yenseniz daha etkili, daha kıymetli olmaz mı?
Düşünüyorum da, eski siyasetçiler; Rahmetli İnönü, Demirel, Ecevit, Erbakan, Türkeş… Ne kadar
büyük siyasetçiler imiş… Ağızlarından tekrarlamak istemediğim yukarıda belirtilen kötü sözcüklerden birini
kullanmamışlardır. Birbirlerine karşı nezaketi elden bırakmazdılar. Dolayısıyla, gerektiğinde yüzyüze
geldiklerine birbirlerinin yüzüne bakacak yüzleri oluyordu.. Evet, o günkü koşullarda, o günkü teknoloji
yoksunluğunda yanlışları vardı.. Ama hatalarını birbirlerine hakaret ederek söylemiyorlar, kendi doğrularını
söylüyorlardı.
Sözüm, parti ayrımı yapmaksızın tüm siyasetçilere… Ne olur, topluma saygınlığı örnek olarak sunun,
her şey makam koltuk değildir. Hatalı olduğunuzda, bilerek ya da bilmeyerek yanlış yaptığınızda istifa
etmek sizi yüceltir. Her şeyin makam sahibi, koltuk sahibi olmak olamadığı örnek olarak gösterin! Hata
yapıldığında özür dilemek güzeldir, ama üst makamlarda bulunanların özürü yeterli, değildir. İstifa edip,
hatasız insanların görev almalarının sağlanması Türk Milletinin yüceliğine yücelik katacaktır. Bizi
yönetenler özür dilediğinde yaptığı yanlışlıklar ortadan kalkacaksa, bir vatandaş olarak şunu sorgularım: ‘’
öyle ise vatandaş da yanlış yaptığında bir özür dilesin af edilsin, yargılamaya gerek duyulmasın, böylece
mahkemelere de ihtiyaç olmasın!’’ ne kadar komik değil mi? Vatandaş için komik oluyorsa, yönetici veya
milletin temsilcileri vekiller için de aynı şekilde komik oluyor! Japonya’da bir mühendisin yaptığı bir köprü
9 şiddetinde bir depremde yıkıldığında, onuruna yediremeyip intihar etmesi bize bir şeyler anlatması
gerekmez mi? Tabi ki, intihar etmeyelim, ama onurumuzu da gösterelim…
Özetle, haddim olmayarak, bir vatandaş olarak demek istiyorum ki; Kamu otoritesini kullanan gerek
siyasetçiler, gerek kamu kurumlarını temsile yetkili otorite sahibi yöneticiler, ne olur? Dilinizle,
davranışınızla iyi yönde örnek olunuz! Örnek olunuz ki, toplumda huzur olsun, sükunet olsun! Aksi
takdirde, toplumun kendi arasında gizli bir gerginlik yaşadığını ve gerginliğin gittikçe arttığını nacizane
hatırlatmak isterim. Ülkemizin geleceğindeki huzuru, mutluluğu için buna çok ihtiyacımızın olduğu
kanaatindeyim. Kısaca, Bir araya gelebilen, bir araya gelip ülkemin sorunlarını paylaşabilen, ülkemin
menfaatlerini şahsi menfaatleri üzerinde gören, örnek vekiller, örnek siyasetçiler, örnek yöneticiler
istiyoruz..
Saygı ile..
